przypadkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, przypadkowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący wynikiem przypadku; przygodny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przypadkowe znajomości. Zdarzenie przypadkowe. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przypadkowy — przypadkowywi 1. «nie zdeterminowany przyczynowo, nie przemyślany; nie zamierzony, przygodny» Przypadkowe działanie. Przypadkowa lektura. Przypadkowe spotkanie. 2. «dotyczące przypadka gramatycznego» Formy, końcówki przypadkowe … Słownik języka polskiego
akcydentalny — książk. «dotyczący akcydensu nieistotnej cechy przedmiotu; przypadkowy, przygodny, okolicznościowy» Cecha akcydentalna. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
dorywczy — «odbywający się, zdarzający się od czasu do czasu; doraźny, przygodny, okolicznościowy; przypadkowy» Dorywcza pomoc. Dorywcze zarobki. Praca dorywcza. Dorywcze wyjazdy, znajomości … Słownik języka polskiego
incydentalny — 1. «wynikający z incydentu, związany z incydentem; przypadkowy, uboczny, okolicznościowy» Incydentalna sprawa. Incydentalne zjawisko. 2. praw. «mający znaczenie uboczne w sporze sądowym» Skargi incydentalne. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
kazualny — 1. książk. «dotyczący przypadka gramatycznego» 2. przestarz. «wynikający z niespodziewanego zdarzenia, zbiegu okoliczności, przypadku; okolicznościowy, przypadkowy» … Słownik języka polskiego
nierozmyślny — «mimowolny, przypadkowy, nie zamierzony, nieumyślny» Nierozmyślny czyn, odruch, postępek. Nierozmyślne zabójstwo, działanie … Słownik języka polskiego
nieumyślny — nieumyślnyni «dokonany pomimo woli, wyrządzony niechcący, niezamierzony, nie planowany; mimowolny, przypadkowy» Nieumyślna krzywda. Nieumyślne zabójstwo, potrącenie kogoś … Słownik języka polskiego
okazjonalny — 1. «odnoszący się do określonej okazji okoliczności, sytuacji, wywołany przez nią, dostosowany do niej; okolicznościowy» Okazjonalny koncert, utwór, wiersz. Okazjonalne słowa. ∆ jęz. Znaczenie okazjonalne «znaczenie wyrazu pojawiające się w danym … Słownik języka polskiego
przyczyna — ż IV, CMs. przyczynanie; lm D. przyczynayn «czynnik wywołujący (w sposób konieczny lub przypadkowy), pośrednio lub bezpośrednio dane zjawisko (zmiany, ruch, czynność) jako swój skutek; powód danego zjawiska; zespół warunków (koniecznych i… … Słownik języka polskiego
przygodny — przygodnyni «wynikły z przypadku; zdarzający się przypadkiem; przypadkowy, nieprzewidziany, przelotny» Przygodna znajomość. Przygodne miłostki. Przygodni towarzysze podróży … Słownik języka polskiego
